Leo Popma – De wraakingel (2004)
Popma debuteerde als dichter in 1967 en publiceerde in 1971 een roman en een toneelstuk. Pas na zijn bibliotheekcarrière hervatte hij het literaire werk in 2002 met een verhalenbundel (Himelsk ferwulf) en nu komt hij met een nieuwe roman, in de flaptekst een psychologische thriller genoemd. Hoofdpersoon is Katryn Averkamp bij wie op een avond de ruiten zijn ingeslagen. Een jaar later nodigt ze iedereen die haar daarna heeft geholpen uit: glaszetters, parketvloerlegger en politie. Daar begint de roman mee en het is het minst geloofwaardige deel: dat die personen een weekend lang bij elkaar komen om de gebeurtenissen van een jaar geleden door te nemen. De ontknoping is redelijk verrassend, hoewel verklaarbaar uit de verhaalflarden die we als lezer beetje bij beetje voorgeschoteld krijgen. In Himelsk ferwulf liet Popma zien hoe goed hij een verhaal kan construeren. In deze roman doet hij dat ook, door drie tijdlagen door elkaar te vertellen, maar misschien staat het ongeloofwaardige begin acceptatie van de ingewikkelde structuur door de lezer wel een beetje in de weg. (2004)