Tryntsje van der Veer – Fan binnen út Mei cd (2012)
Qua vorm en inhoud is deze bundel een logisch vervolg op het debuut van de auteur uit 2009. De bundel is net zo mooi uitgegeven, met foto’s van Ouke Kooistra en een cd waarop de gedichten voorgelezen worden, afgewisseld met improvisaties op viool en vooral piano van Rob du Jardin. Belangrijk verschil is dat de gedichten zowel in boekvorm als op de cd naast een Friese een Engelse versie hebben. Ook hebben de gedichten niet alleen maar de vorm van een haiku, zoals in het debuut, maar ook verschillende vrije vormen. De gedichten vinden hun inspiratie in het voorjaar en gaan weer over de natuur en over de indruk die het voorjaar op de ik-figuur maakt. Soms, vooral in de haiku’s, levert dat wel eens wat clichébeelden op. Een enkele keer begint een gedicht prachtig, zoals ‘Fynplakken’, waarin de dichter met drie parallelle vragen sterk inzet, maar wordt het afgemaakt met een dooddoener (‘In de vragen vond ik mijzelf’). Gelukkig staan er wel degelijk ook echt mooie gedichten in deze bundel en dan lijkt de poëziecursus van Eppie Dam, aan wie de bundel is opgedragen, wat opgeleverd te hebben.
Tryntsje van der Veer – Binnentún Fersen yn haikuform. Foto’s Ouke Kooistra, fioele- en piano-ymprovisaasjes Rob du Jardin (2009)
Psychiater/psychotherapeut Tryntsje van der Veer (1960) debuteert met een bundel van 49 Friese haiku’s. De bundel is opgedeeld in afdelingen als ‘Planten’, ‘Het Weer’ of ‘Bomen’. Deze haiku’s gaan, zoals het hoort, over de natuur. Zelden is het gedicht slechts een beschrijving van een natuurbeeld, veel vaker is het meer een abstractie, of een metafoor voor allerlei aspecten van het leven. De bundel is mooi uitgegeven. Op glanspapier staat op elke rechterbladzij een haiku; op de linkerbladzijden staan foto’s van Ouke Kooistra. Zijn foto’s zijn soms een illustratie, maar meestal voegen ze wat aan het beeld van de haiku toe, doordat de fotograaf een apart perspectief kiest of een niet voor de hand liggend onderwerp. De uitgave wordt gecompleteerd door een cd waarop alle haiku’s worden voorgelezen door afwisselend de dichteres en musicus Rob du Jardin. Dat gebeurt soms wat al te gedragen en daar moet je van houden. Tussen de voorgelezen haiku’s staan door Du Jardin gemaakte improvisaties op viool en piano en dat zijn, net als de haiku’s en de foto’s, soms prachtige miniatuurtjes.