Popke Popma – Smelle spoaren 2012
Op 73-jarige leeftijd debuteert Popke Popma met een Friese politieroman over Klaas Hoogendijk, al jaren politieman in een Friese plattelandsgemeente aan een meer. Als zijn collega met pensioen gaat, komt er een jonge politieagente voor in de plaats. Klaas, nogal van de oude stempel, heeft daar wel wat moeite mee, maar begeleidt haar zo goed mogelijk. Het verhaal komt traag op gang: we krijgen eerst allerlei wetenswaardigheden over het dorp te weten, bijvoorbeeld over een actieve club ijszeilers. Aan het eind van de winter wordt een flink aantal ijszeilboten vernield, maar het echte speurwerk begint pas als het lijk van Oege, een jongeman uit het dorp, in het meer aangetroffen wordt. Er komt iemand van de recherche uit de stad, maar die wordt geveld door een hernia, zodat de dorpspolitie de zaak zelf moet oplossen. Er zitten nogal wat clichématige en oubollige kanten aan het verhaal, zoals de oudere politieagent tegenover de nieuwe jonge vrouwelijke, de lastige journalist, de belegen politiehumor of een cafetaria met de naam ‘de Kroketterie’, maar die zullen deels ook wel bij het genre horen.