Henk Wolf – Wûnderaardichheden Ferhalen. (2006)
‘Lach als je wijs bent’ is één van de motto’s van deze verhalenbundel van Henk Wolf (1973, taalkundige). De ondertitel verwijst naar het bekende 19e-eeuwse ‘Rimen en teltsjes’ van de Halbertsma’s dat voor een groot Fries publiek geschreven was. Ook de originele en soms wonderlijke verhalen en gedichtjes van Wolf zullen door een breed publiek gewaardeerd kunnen worden. De gedichtjes en verhalen zijn heel soms wat flauw, maar meestal humoristisch, absurd of surrealistisch, zoals het in 2004 met een Rely Jorritsmaprijs bekroonde verhaal ‘De rôze oaljefant’ waarin een roze olifant de wensen van een dronkelap laat uitkomen. Ook het als een soort Bommelstrip gepresenteerde verhaal met plaatjes boven de tekst ‘Ripe parren en jonge fammen’ waarin moordzuchtige peren een rol spelen is daar een mooi voorbeeld van. Vleugjes maatschappijkritiek zijn ook te vinden, bijvoorbeeld in ‘It swarte skiep’ over de liefde van een jonge boer voor schapen, die door een streng christelijke politieagent onmogelijk gemaakt wordt. Ook door de vlotte, soms ook wat aparte taal zijn het goed leesbare verhalen.
Henk Wolf – Youmir, Soan fan in túnslang (2006)
Henk Wolf publiceerde begin 2006 een verhalenbundel en komt nu met een novelle. In beide boeken blijkt Wolf een humoristisch schrijver te zijn, met absurdistische trekjes en vleugjes maatschappijkritiek. In deze novelle die zich aan het begin van onze jaartelling afspeelt, zit het absurde bijvoorbeeld in het feit dat de hoofdpersoon de zoon is van een tuinslang. Youmir haalt als jongen anderen het bloed onder de nagels vandaan en wordt uit wraak aan zijn kruis opgehangen. Als eunuch blijft hem niet veel anders over dan priester te worden. Eigenlijk zomaar, door zijn gezwets, ontstaat er een absurde verering voor Youmir, die tot zijn eigen verwondering als een god aanbeden wordt. Dat wordt nog versterkt als hij plotseling verdwijnt. Wolf weet deze wonderbaarlijke geschiedenis in een levendige taal en goed gedoseerd te vertellen waardoor het quasi-historische verhaal echt overkomt en als een heerlijke satire op religieuze volksverlakkerij gelezen kan worden. Natuurlijk kan het niet goed gaan met Youmir, die aan het eind door de mand valt, waardoor er ruimte komt voor ‘het ware geloof’.