Freddy Scheltema – De keet fan Annawâld. (2012)
Schrijver/muzikant Freddy Scheltema debuteerde als Fries auteur in 2005 met De reüny, een roman over de perikelen rond een reünieconcert van een dorpsbandje. Net als in dat boek speelt de sfeer van een Fries dorp in zijn nieuwe boek De keet fan Annawâld een grote rol, nu het (niet werkelijk bestaande) Annawâld. Ook dit is een uitermate vlot geschreven roman, het is ook meer een jeugdroman of adolescentenroman dan een roman voor volwassenen. Dat zit hem niet alleen in de schrijfstijl, maar ook in het wat simpele verhaal waarin pubers van zestien, zeventien jaar de hoofdpersoon zijn. Het gaat om de negen pubers die het driehonderd inwoners tellende dorp rijk is. Omdat er niks anders te doen is, doet de stacaravan op het erf van de boerderij van één van de jongens dienst als jeugdhonk. Onderlinge relaties tussen de verschillende jongens en de meisjes worden beschreven, de rivaliteit met de bezoekers van een jeugdhonk in een naburig dorp loopt uit op een vechtpartij, maar uiteindelijk draait het om de aangrijpende ontwikkeling van een ongelukkige jeugd van één van de personages. En dat alles met vaart en humor beschreven.
Freddy Scheltema – De reüny. (2005)
Freddy Scheltema, na diverse baantjes ambtenaar geworden en daarnaast muzikant in regionale bandjes, debuteert nu met een Friese ‘rock ’n roll roman’. Hoofdpersoon is Jacob, een succesvol zakenman afkomstig uit het dorpje Hollum ergens in Friesland, maar al jaren wonend en werkend in Brussel. Hij wordt uitgenodigd om mee te spelen in het reünieconcert van zijn oude bandje Splitz in een café in Hollum op oudejaarsavond. Hoewel hij eerst geen zin heeft en al jaren nauwelijks een gitaar heeft aangeraakt, gaat hij toch. Het eerste deel van de roman komt beloftevol op gang, met adequate flashbacks en een redelijk spanning rond Jacobs ontmoeting met zijn jeugdvriendin Maria. Die is getrouwd met een ander bandlid. Vanaf het moment dat Jacob de oude bandleden ontmoet met wie hij herinneringen ophaalt, is de vaart uit het verhaal. Die vaart komt niet echt meer terug, ook niet als het reünieconcert beschreven wordt. Aardig zijn wel de nostalgische beschrijvingen van de dorpsjongens met vage idealen om een wereldband te worden en enkele redelijk humoristische herinneringen aan de tijd dat de band op diverse podia in de provincie optrad. De in de ondertitel beloofde rock ’n roll is overigens redelijk braaf. Er wordt wel wat bier gedronken, vooral door vriend Jacob, maar seks en drugs komen er niet of nauwelijks aan te pas