Berber van der Geest – En ik bin gien… (1982)
Dit is, na zeven jaar, de tweede echte dichtbundel van deze Friese onderwijzeres. De titel is de eerste regel van het eerste gedicht. Daarin vraagt de dichteres aan het eind welk pad ze kiezen moet. Die twijfel komt vaker terug in de bundel, samen met het verlangen naar meer houvast in verdriet en eenzaamheid. Zo lijkt de bundel een zoektocht, waarin liefde, vriendschap en de mooie natuur positieve rustpunten zijn. Hoewel de gedichten zich vlot laten lezen, zijn ze beslist niet gemakkelijk. Je moet het er soms voor over hebben om ze meer dan één keer te lezen. Wie dat doet, zal een rijke wereld van gevoelens ontdekken. Drie gedichten zijn gemaakt naar aanleiding van schilderijen van Meinte Walta, die ook het omslag verzorgde. De prachtige roos in cirkels wordt echter ten onrechte omlijst door een zoetig roze kleur, die te sterk contrasteert met de pittige inhoud van de bundel.