Bertus Klazinga

klazingaielfrettersBertus Klazinga – De ielfetters. Misdiedroman (1992)

Sinds enkele jaren is zowel de kwantiteit als de kwaliteit van het Friese misdaadverhaal heel behoorlijk. Bij de misdaadschrijvers heeft zich nu ook Klazinga met een roman gevoegd. Rechercheur Weening (de ik-figuur) vertelt het verhaal twintig jaar na dato, omdat hij de mysterieuze geschiedenis nooit heeft kunnen vergeten. Hij heeft met college Markus een moord opgelost in een afgelegen water­dorpje, waar de bewoners geïsoleerd van de buitenwereld, voornamelijk van de palingvangst leven. Die isolatie maakt het mogelijk dat een vrouw, die ooit door haar man in de steek gelaten is, het dorp kan laten geloven dat er een monster in de poel zit aan wie geofferd moet worden. Haar zoon heeft ze postuum aangezet tot moord op zijn vader. De roman overtuigt niet helemaal en dat zit hem vooral in het hoofdpersonage. Niet duidelijk is waarom de geschiedenis de rechercheur zo aangrijpt dat hij er maanden ziek van wordt. Zo navrant, tragisch en onbegrijpelijk als hij het vindt, is het nu ook weer niet.